Myśl przewodnia AA
Wielu tzw. porządnych ludzi odnosi się do alkoholików tak, jak kapłan i lewita potraktowali nieszczęsnego podróżnika: z pogardą lub obojętnością przechodzą na drugą stronę ulicy. „Normalni” często złorzeczą na chorych na alkoholizm, piętnują postępującą degradację i brak silnej woli. A przecież alkoholik „padł ofiarą” swojej choroby niejako tak samo, jak wędrowiec padł ofiarą rozboju. Uczestnik ruchu AA, który wspomaga innych uzależnionych, przypomina swym zachowaniem dobrego Samarytanina.
Pytanie: Czy ból i tragedia innych budzi we mnie współczucie? Czy kiedy tylko to możliwe, przychodzę z pomocą tym, którzy cierpią?
Medytacja
Muszę nieustannie przygotowywać się do zmian na lepsze - na tym polega sens naszego życia na ziemskim padole. Trzeba, bym wierzył i ufnie czekał na nadejście szczęśliwego poranka. W najcięższych nawet chwilach winienem żywić nadzieję na przychylny los. „Smutek włada nocą, lecz jutrzenka przynosi radość”. O ile tylko wciąż będziesz się gotowił, zaznasz pomyślności, jaką obmyślił dla ciebie Bóg. Twój żywot na tym świecie to ledwie „wstępny kurs” przygotowujący cię do lepszych zdarzeń.
Modlitwa
Modlę się, aby moje życie było nieprzerwanym procesem gotowienia się do zmian na lepsze.
Modlę się, abym - gdy mój ziemski żywot dobiegnie kresu - mógł obcować z Bogiem, nie ograniczony czasem ani przestrzenią.
0 komentarze:
Prześlij komentarz